Θέλω ειλικρινά να ευχαριστήσω όλους όσους μπήκαν στον κόπο να μου πούνε την γνώμη τους είτε με τα σχόλια τους εδώ στο blog είτε με pm. Χαίρομαι πάρα πολύ γιατί βλέπω πως έκανα καλά που δημιούργησα αυτό το blog. Σκοπός του δεν ήταν να καυχιέμαι ότι βγάζω το τάδε ποσό ή να γίνω ρόμπα αν τα χάσω όλα. Ξέροντας την κύρια αδυναμία μου (bankroll management- discipline) έκανα αυτό το blog έτσι ώστε εφόσον δεν έχω κάποιον δίπλα μου να μου λέει «σταμάτα μαλάκα, τι κάνεις» να σταματάω από μόνος μου φοβούμενος να γράψω την επόμενη μέρα στο blog τα «κατορθώματα» μου. Σήμερα χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί διάβασα σχόλια και συμβουλές που σίγουρα θα με βοηθήσουν και με προσγειώνουν την κατάλληλη στιγμή. Είναι πολύ εύκολο για κάποιον που κερδίζει να πάρουν τα μυαλά του αέρα.
Dr Gonzo με ξέρεις πολύ καλά. Αν πιστεύεις ότι με έχει πιάσει μανία τζόγου τότε πρέπει πραγματικά να ανησυχώ. Εγώ νομίζω ότι δεν ισχύει αυτό. Δεν παίζω τίποτα που έχει να κάνει καθαρά με τύχη, φρουτάκια, ρουλέτα, ή άλλα τζογαδόρικα παιχνίδια όπως blackjack, στοίχημα, λότο κτλ. Σχεδόν όλα τα πόκερ sites έχουν πια και καζίνο games ή τουλάχιστον blackjack. Αν ήμουν τζογαδόρος μετά από μια γερή χασούρα θα μπορούσα να πάω να τα «παρώ πίσω» στο blackjack ή στην ρουλέτα. Δεν το έκανα ποτέ όμως. Στοίχημα έπαιζα ένα διάστημα κρατώντας αναλυτικές σημειώσεις και το παράτησα όταν είδα ότι δεν τα καταφέρνω. Στο πόκερ ο παράγοντας τύχη είναι σημαντικός αλλά δεν καθορίζει τον long term winner. Οι ικανότητες μετράνε περισσότερο. Καμιά φορά όμως αναρωτιέμαι αν ο εγωισμός είναι αυτός που με κάνει να μην τα παρατάω όταν όλα δείχνουν ότι πρέπει. Είτε μανία είτε εγωισμός, τα αποτελέσματα όμως είναι τα ίδια. Κίνδυνος να χαθεί όλο το bankroll.
Είναι απαραίτητο πλέον να ορίσω ένα στοπ loss όριο. Και να το τηρώ. Ανεξαρτήτως του τραπεζιού (πόσο καλό είναι) ή της ώρας που παίζω, όταν φτάσω να χάνω τόσα, πρέπει να σταματήσω. Μόνο έτσι νομίζω μπορώ να τα καταφέρω. Αλλιώς θα βρίσκω πάντα δικαιολογίες για να μείνω. Μπορεί τις περισσότερες φορές αν συνεχίσω να ανακάμψω και να βγω κερδισμένος αλλά την μία φορά που δεν θα γίνει αυτό, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά.
Ένας φίλος πρότεινε να παίζω έναν συγκεκριμένο αριθμό ωρών την ημέρα/εβδομάδα. Είναι κάτι που πρέπει να σκεφτώ σοβαρά. Θα μου είναι δύσκολο να το κάνω γιατί ο ελεύθερος χρόνος μου είναι περιορισμένος. Αυτό που κάνω τώρα είναι να παίζω τουλάχιστον μια ώρα. Αναλόγως το τραπέζι και τις διακυμάνσεις μου, σταματάω ή συνεχίζω. Αν έχω φτάσει τα 200$ σταματάω. Τις προάλλες που κέρδισα 1000$ και 500$ δεν σταμάτησα γιατί το τραπέζι ήταν πραγματικό χρυσωρυχείο και μου ερχότανε καλό χαρτί. Αν μετά από μια ώρα είμαι κερδισμένος αλλά είχα πολλές διακυμάνσεις και αισθάνομαι ότι εύκολα μπορεί να τα δώσω όλα πίσω, σταματάω. Το πρόβλημα με αυτήν την «στρατηγική» είναι ότι είναι μη ρεαλιστική. Δηλαδή, τα 200$ είναι 10ΒΒ (Big Bets). 10 ΒΒ σε μία ώρα είναι περίπου 10ΒΒ/100hands. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να έχει τέτοιο rate. Πολύ απλά δεν είναι εφικτό μακροπρόθεσμα. Όταν το νορμάλ είναι 1BB/100hands και οι καλύτεροι φτάνουν το πολύ στο 5ΒΒ, δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχίσω επιτυχημένα με αυτήν την στρατηγική.
Από την άλλη, όταν περάσει η μια ώρα και χάνω, δεν σταματάω μέχρι να ανακάμψω. Όταν ανακάμψω πάλι δεν σταματάω γιατί θέλω να βγάλω και λίγο κέρδος. Τζάμπα έπαιζα τόση ώρα? Είναι σοβαρή η κατάσταση μου γιατρέ?
Όπου και να ψάξετε, στο ίντερνετμ, σε βιβλία κανείς δεν προτείνει το win στοπ. Γιατί περιορίζεις τον εαυτό σου και τα κέρδη σου. Αντιθέτως το στοπ loss το εφαρμόζουν σχεδόν όλοι με προϋποθέσεις.
Εδώ και καιρό σκέφτομαι 2 επιλογές. Να παίζω πχ 2 ώρες την ημέρα. 2 ώρες ακριβώς. Στις 2 και ένα δευτερόλεπτο να σταματάω είτε κερδίζω είτε χάνω. Εάν είμαι winning player μακροπρόθεσμα θα βγω κερδισμένος. Τελεία και παύλα.
Η δεύτερη επιλογή είναι win – loss stop όρια. Εδώ το αυτού (εάν είναι ατού) είναι ότι «κατασκευάζεις» νίκες. Παίζεις μέχρι να κερδίσεις, σταματάς και καταγράφεις μια νίκη. Το ηθικό ακμαιότατο που λέγαμε και στο στρατό. Το μειονέκτημα είναι ότι περιορίζεις τα κέρδη σου σημαντικά. Εφόσον κερδίζεις γιατί να σταματήσεις. Σαν λύση είχα σκεφτεί να εφαρμόσω κάτι άλλο. Να έχω win stop όριο το 50% πχ του ανώτατου ύψους κερδών της ημέρας. Δηλαδή, κάθομαι σε ένα τραπέζι με 1000$, φτάνω στα 1200$, πέφτω στα 1100$ τότε σταματάω. Κάπως έτσι. Πώς σας φαίνεται αυτό σαν ιδέα?
Αρχικά (μέχρι να κατασταλάξω κάπου) θα θέσω σαν στοπ loss όριο τα 500$. 25 Big Bets δηλαδή και 10% του τωρινού μου bankroll. Από εδώ και πέρα όταν φτάνω τα -500$ θα σταματάω no matter what.
Αυτές είναι οι πρώτες μου σκέψεις. Αν έχετε να μου προτείνεται κάτι, να πείτε την γνώμη σας ή να μου στείλετε κανένα σχετικό κείμενο/άρθρο θα χαρώ πολύ.
Dr Gonzo με ξέρεις πολύ καλά. Αν πιστεύεις ότι με έχει πιάσει μανία τζόγου τότε πρέπει πραγματικά να ανησυχώ. Εγώ νομίζω ότι δεν ισχύει αυτό. Δεν παίζω τίποτα που έχει να κάνει καθαρά με τύχη, φρουτάκια, ρουλέτα, ή άλλα τζογαδόρικα παιχνίδια όπως blackjack, στοίχημα, λότο κτλ. Σχεδόν όλα τα πόκερ sites έχουν πια και καζίνο games ή τουλάχιστον blackjack. Αν ήμουν τζογαδόρος μετά από μια γερή χασούρα θα μπορούσα να πάω να τα «παρώ πίσω» στο blackjack ή στην ρουλέτα. Δεν το έκανα ποτέ όμως. Στοίχημα έπαιζα ένα διάστημα κρατώντας αναλυτικές σημειώσεις και το παράτησα όταν είδα ότι δεν τα καταφέρνω. Στο πόκερ ο παράγοντας τύχη είναι σημαντικός αλλά δεν καθορίζει τον long term winner. Οι ικανότητες μετράνε περισσότερο. Καμιά φορά όμως αναρωτιέμαι αν ο εγωισμός είναι αυτός που με κάνει να μην τα παρατάω όταν όλα δείχνουν ότι πρέπει. Είτε μανία είτε εγωισμός, τα αποτελέσματα όμως είναι τα ίδια. Κίνδυνος να χαθεί όλο το bankroll.
Είναι απαραίτητο πλέον να ορίσω ένα στοπ loss όριο. Και να το τηρώ. Ανεξαρτήτως του τραπεζιού (πόσο καλό είναι) ή της ώρας που παίζω, όταν φτάσω να χάνω τόσα, πρέπει να σταματήσω. Μόνο έτσι νομίζω μπορώ να τα καταφέρω. Αλλιώς θα βρίσκω πάντα δικαιολογίες για να μείνω. Μπορεί τις περισσότερες φορές αν συνεχίσω να ανακάμψω και να βγω κερδισμένος αλλά την μία φορά που δεν θα γίνει αυτό, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά.
Ένας φίλος πρότεινε να παίζω έναν συγκεκριμένο αριθμό ωρών την ημέρα/εβδομάδα. Είναι κάτι που πρέπει να σκεφτώ σοβαρά. Θα μου είναι δύσκολο να το κάνω γιατί ο ελεύθερος χρόνος μου είναι περιορισμένος. Αυτό που κάνω τώρα είναι να παίζω τουλάχιστον μια ώρα. Αναλόγως το τραπέζι και τις διακυμάνσεις μου, σταματάω ή συνεχίζω. Αν έχω φτάσει τα 200$ σταματάω. Τις προάλλες που κέρδισα 1000$ και 500$ δεν σταμάτησα γιατί το τραπέζι ήταν πραγματικό χρυσωρυχείο και μου ερχότανε καλό χαρτί. Αν μετά από μια ώρα είμαι κερδισμένος αλλά είχα πολλές διακυμάνσεις και αισθάνομαι ότι εύκολα μπορεί να τα δώσω όλα πίσω, σταματάω. Το πρόβλημα με αυτήν την «στρατηγική» είναι ότι είναι μη ρεαλιστική. Δηλαδή, τα 200$ είναι 10ΒΒ (Big Bets). 10 ΒΒ σε μία ώρα είναι περίπου 10ΒΒ/100hands. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να έχει τέτοιο rate. Πολύ απλά δεν είναι εφικτό μακροπρόθεσμα. Όταν το νορμάλ είναι 1BB/100hands και οι καλύτεροι φτάνουν το πολύ στο 5ΒΒ, δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχίσω επιτυχημένα με αυτήν την στρατηγική.
Από την άλλη, όταν περάσει η μια ώρα και χάνω, δεν σταματάω μέχρι να ανακάμψω. Όταν ανακάμψω πάλι δεν σταματάω γιατί θέλω να βγάλω και λίγο κέρδος. Τζάμπα έπαιζα τόση ώρα? Είναι σοβαρή η κατάσταση μου γιατρέ?
Όπου και να ψάξετε, στο ίντερνετμ, σε βιβλία κανείς δεν προτείνει το win στοπ. Γιατί περιορίζεις τον εαυτό σου και τα κέρδη σου. Αντιθέτως το στοπ loss το εφαρμόζουν σχεδόν όλοι με προϋποθέσεις.
Εδώ και καιρό σκέφτομαι 2 επιλογές. Να παίζω πχ 2 ώρες την ημέρα. 2 ώρες ακριβώς. Στις 2 και ένα δευτερόλεπτο να σταματάω είτε κερδίζω είτε χάνω. Εάν είμαι winning player μακροπρόθεσμα θα βγω κερδισμένος. Τελεία και παύλα.
Η δεύτερη επιλογή είναι win – loss stop όρια. Εδώ το αυτού (εάν είναι ατού) είναι ότι «κατασκευάζεις» νίκες. Παίζεις μέχρι να κερδίσεις, σταματάς και καταγράφεις μια νίκη. Το ηθικό ακμαιότατο που λέγαμε και στο στρατό. Το μειονέκτημα είναι ότι περιορίζεις τα κέρδη σου σημαντικά. Εφόσον κερδίζεις γιατί να σταματήσεις. Σαν λύση είχα σκεφτεί να εφαρμόσω κάτι άλλο. Να έχω win stop όριο το 50% πχ του ανώτατου ύψους κερδών της ημέρας. Δηλαδή, κάθομαι σε ένα τραπέζι με 1000$, φτάνω στα 1200$, πέφτω στα 1100$ τότε σταματάω. Κάπως έτσι. Πώς σας φαίνεται αυτό σαν ιδέα?
Αρχικά (μέχρι να κατασταλάξω κάπου) θα θέσω σαν στοπ loss όριο τα 500$. 25 Big Bets δηλαδή και 10% του τωρινού μου bankroll. Από εδώ και πέρα όταν φτάνω τα -500$ θα σταματάω no matter what.
Αυτές είναι οι πρώτες μου σκέψεις. Αν έχετε να μου προτείνεται κάτι, να πείτε την γνώμη σας ή να μου στείλετε κανένα σχετικό κείμενο/άρθρο θα χαρώ πολύ.
2 comments:
Ρε μαν, δεν αναφερομουν σε σενα!!! Το σχολιο εγινε για τον τρελαμενο με τον τζογο τυπο που σου εστειλα το Link του bnlog του και ουσιαστικα απαντουσε στην ερωτηση σου ''Όσω για το link τι από τα 2 βρήκες πιο άρρωστο? Την μανία των τύπων με τον τζόγο ή τα τρελά ποσά που κερδίζουν και χάνουν κάποιοι online?'' chill and peace, bro...
Φιλε μου, αν σε ενδιαφερει το Bankroll Management εχω κατι να σου προτεινω. ΔΕΝ το εφηρμοσα, μου φενεται υπερβολικα συντηρητικό,και ειναι κατι που φαινεται να εφαρμοζει (τουλαχιστο το προτεινε) ο Chris "Jesus" Ferguson, Main Event Champion το 2000.
Προτεινει λοιπον να καθεσαι σε ενα τραπεζι cashgame με ποσο οχι μεγαλυτερο από το 5% του bankroll σου. Επισης, αν αυτο το ποσο γινει 10% του bankroll σου,σηκωνεσαι απο το τραπεζι.
Ισως καποιος συμφωνει με τα παραπανω. Αν θες, τα εφαρμοζεις. Εμενα παντως,πες με καχυποπτο,αλλα πηγε και αλλου το μυαλο μου. O εν λογω κυριος (του οποιου την αξια σαν παικτη δεν αμφισβητω με τιποτα) εχει στενη συνεργασια με γνωστο poker room. Ο παραπανω τροπος που προτεινει εξασφαλιζει διαρκεια παιχνιδιου στον παικτη - και κατα συνεπεια συνεχη παροχη rake στο εν λογω poker room. Και ο νοων νοείτο...
Καλη επιτυχια.
Post a Comment